Boer Jouke

Voor degenen die naar boer zoekt vrouw kijken, zullen hem ongetwijfeld ‘kennen’. Boer Jouke, een leuke Friese boer uit Witmarsum..

Witmarsum is nou precies de omgeving waar ik in 1995 mijn eerste baby ‘s heb gehaald.
Ik liep mijn eindstage bij de verloskundige in Bolsward. Onder voorwaarde, dat ik de eerste 3 weken na mijn afstuderen voor haar zou werken, zodat zij op vakantie kon. Dus voordat ik in Wateringen en Poeldijk ging starten, moest ik eerst mijn belofte nakomen. Op 7 juli 1995 kreeg ik mijn diploma en op zondagavond 9 juli ging ik de dienst in.

Op maandagochtend deed ik mijn eerste bevalling. Het was in Tjerkwerd, het dorp waar mijn vader is opgegroeid. Het was een 5de kindje en de bevalling ging soepel. Na afloop, aan de koffie met een beschuitje vroeg de verse vader: Goh, hoe lang heb jij eigenlijk al je diploma? Ik zei: 2 dagen.. Waarop hij zich acuut verslikte in een roze muisje. Ik heb ‘m minutenlang op zijn rug geklopt, want ik had meer vlieguren in bevallingen, dan dat ik de heimlich manoeuvre onder de knie had.

Paar dagen later belde Jouke om 01 uur in de nacht. De vliezen waren gebroken bij Wietske, zijn vrouw. Ze kregen het eerste kindje en ze had geen weeën nog. Ik vertelde dat als het vruchtwater helder is, we afwachten tot ze goede weeën zou krijgen. Dus, zei hij, je komt niet gelijk? Uh, nee, zei ik. Ik gaf hem de uitgebreide uitleg. Probeer nog even te slapen. Hij was niet gerustgesteld. Als bij 1 van mijn koeien het vruchtwater komt, moet binnen 4 uur het kalf geboren worden. Bij mensen is dat echt anders, Jouke. Bel me als ze een uur lang weeën om de 5 minuten heeft.

Om 02.00uur, een uur later, belde Jouke weer. Zijn vrouw had nu een uur lang, weeën om de 5 minuten…het was tijd om te komen..

Dus ik ging op pad naar de Wynserdyk  in Easterein. Het bleek een zijweg van een zijweg van een zijweg. Een grote boerderij. En zonder navigatie. zonder enig kennis van het dorp Easterein en zonder mobiele telefoon ging ik op pad. En ik kon het natuurlijk niet vinden. Er was maar 1 oplossing. Terug naar de basis, de praktijk in Bolsward en Jouke bellen voor duidelijke instructies / aanwijzingen.

Inmiddels was het 03.00uur. Ik belde Jouke om te vertellen dat ik de boerderij niet kon vinden.
Hij zei: “dat makket neat ut, famke” (dat geeft niet meisje), ik sil dy helpe (ik zal je helpen).  Hij zou alle lichten in de hele boerderij, de stal, de schuur, het gehele erf aanzetten.  

Nadat hij nog even vermeldde dat inmiddels de weeën om de 2 minuten kwamen, ging ik wederom op pad.
Om 03.30 zag ik een baken van licht. Achteraf was ik er natuurlijk al 5 keer langs gereden, maar had de zijweg “gemist”.  En daar trof ik Wietske, die inderdaad goed op weg was om te bevallen. En ik trof er Jouke, die een tevreden trekje had. Het was ‘m toch maar gelukt om zo’n stads meisje op de plek te krijgen, waar hij het wilde.

Hij ging naar zijn andere dames ( ik bin in oere fuort> ik ben een uurtje weg) om te melken.

Ik bleef bij Wietske. Om 07 uur in de ochtend werd er een klein jongetje geboren. Hij kreeg de naam Douwe. Tijdens de koffie en het ontbijt, zei Jouke ”  it is krekt slagge” (het is op het nippertje gelukt) .

Tot op de dag van vandaag weet ik niet of hij bedoelde: de geboorte van de baby, na het breken van de vliezen of zijn “missie” een stads meisje op tijd naar je boerderij krijgen voor de geboorte van je eerste zoon.

Astrid Reitsma, verloskundige.

© 24 mei 2022 In ’t Wateringse Verloskundigen