Spreekt u Engels?
Paar weken geleden gingen ik en mijn collega’s voor de gezelligheid met elkaar op pad. Even met z’n vieren bijkletsen over de vakanties en de kinderen . Eerst gingen we naar een escape room en daarna uit eten. In de escape room werden we ontvangen door een jonge man, die met een Duits accent ons ontving in het Engels. Prima. Het was leuk en we waren er in 52 minuten uit. Dat is de gemiddelde tijd dat een barende haar eerste kindje krijgt, dus we hadden het goed gedaan.
Vervolgens gingen we naar een gezellige strandtent in Scheveningen. Daar kregen we een serveerster die ons aansprak in het Engels, met een zwaar Frans accent. Mijn collega Linda ging gelijk in de sociale modus en sprak Engels terug. Ik bestelde echter stug in het Nederlands. Ik weet namelijk van mijn Turkse taalmaatje, dat dat de beste manier is om Nederlands te leren. En zo tobden we taalkundig de avond door met Marie Antoinette de Boulanger. En we hadden een leuke avond.
De volgende dag kwam mijn vader op visite en hij vertelde dat hij voor zichzelf was wezen shoppen bij de ZARA in Den Haag centrum. Mijn dochters veerden gelijk op. “maar Pake , ben jij bij de ZARA gaan shoppen?”. “Ja”, verzuchte hij. “Niemand spreekt daar Nederlands”
Hij had kleding advies nodig maar de rondlopende verkoopsters zeiden: “do you speak English?”.
En vervolgens was het tobben bij de kassa. Hij moest zijn shirtjes scannen in een bak en vervolgens via een scherm afrekenen. Hij vertelde: “gelukkig was daar een heel lieve vrouw met een doek om haar hoofd" ( hij bedoelde een moslima) . Ze werkte daar niet maar ze sprak wel Nederlands en zij heeft me geholpen”.
Mijn dochters zeiden: maar Pake, waarom heb je ons niet mee gevraagd? Dat is onze favoriete winkel… En even eerlijk, als je 88 bent behoor je niet echt tot de doelgroep van de ZARA.
Dat moet niets uitmaken zei hij strijdlustig. Ik winkel waar ik wil. In het Nederlands graag.
Nu hoorde ik op het nieuws dat er met name in de winkels en in de horeca enorm veel Engels sprekend personeel werkt doordat er een personeelstekort is. Door de corona crisis en de lockdown die we 2x gehad hebben heeft veel personeel zich om laten scholen en is dus niet meer teruggekeerd.
In de geboortezorg hebben we ook veel Engels sprekende zwangeren. Maar meestal is dat ook hun moedertaal niet. Die dames komen uit India, Iran en Italië . Als ik tijdens mijn dienst (vanuit thuis) zo’n dame aan de telefoon heb dan zegt mijn zeer goed Engels sprekende 17 -jarige zoon: mam, ik schaam me voor jouw Engels. Waarop ik zeg: gelukkig is een baby krijgen een universele gebeurtenis die in iedere taal het zelfde is. Namelijk de body language.
Astrid Reitsma, verloskundige